Vandaag was het dan zover, de terugvlucht naar België. In de ochtend zijn we nog even naar de Masai market gegaan om de laatste souvenirs te kopen. Omdat we optijd terug moesten zijn voor naar e luchthaven te gaan zijn we dan ook vroeg vertrokken naar de markt. Deze markt is een zeer uitgebreide markt waardat er veel gekocht kan worden. Na de markt zijn we terug naar ons Geusthouse gegaan waaruit we dan konden vertrekken naar de luchthaven. Om 18.30 steeg de vlieger op waardoor we dus al rond de middag zijn vertrokken. Om een idee te geven van het verkeer, ons Geusthouse ligt op 12 km van de luchthaven maar toch hebben we hier anderhalf uur over gedaan.

Vandaag stond onze laatste uitstap in Naivasha gepland. Na een lekker ontbijt dat bestond uit pannenkoeken vertrokken Daan, Kjel en ik met de taxi. Tijdens de weg naar onze eerste bestemming kwamen we verschillende dieren, zoals giraffen, zebra's en knobbelzwijnen (Pumba van de lion king). Een weetje: het woord Pumbaa komt uit het Swahili en betekent "naïeveling". Onderweg zijn we ook uitgestapt om giraffen van dichtbij te zien. Het blijft een andere ervaringen om dieren zoals een giraf te zien zonder de grens van een auto deur of hek tussen mij en het dier. 

Woensdag was er voor Tobias en mij een stevige dag gepland. Het programma bestond hoofdzakelijk uit Mount Longonot. Een vroegere stratovulkaan gelegen op een klein uur rijden van onze verblijfplaats aan het meer van Naivasha. Vooraleer we naar de berg konden moesten er coronatesten worden afgenomen. Die kwamen ze ter plaatsen doen. Om half negen was het zover. Ik moet zeggen dat er slechtere locaties zijn om een coronatest af te laten nemen 😆. Daarna konden we ons richting Mount Longonot verplaatsen. George, onze gids van gisteren, had een chauffeur voor ons geregeld. Aangekomen aan het park en na het betalen van de entrance fee konden we onze wandeling aanvatten. We zouden geen gids nodig hebben omdat het te volgen pad duidelijk zou zijn. Zonder dat we het wisten waren we na nog geen vijf minuten het verkeerde pad aan het volgen. Omdat we steeds langs de berg aan het wandelen waren en niet omhoog gingen begon er een belletje te rinkelen. Na een telefoontje naar George wisten we dat er niets anders op zat dan terug te keren. Aan het kruispunt volgden we dit keer het linkse pad. dit leiden ons naar de voet van de berg waar de klim kon beginnen. Die was redelijk pittig maar de moeite waard. Boven aangekomen was het uitzicht adembenemend. We zochten ons een mooi plekje uit waar we onze broodjes konden opeten. Daarna wandelden we de vulkaan rond om zo ook het hoogste punt te bereiken. Hier kon Tobias zijn drone bovenhalen voor een paar mooie video's en foto's. Na zo'n drie uur waren we rond en konden we aan de afdaling beginnen. Daar kwamen we onze chauffeur al tegen, die kwam de berg al opgelopen. Hij ging dagelijks met vrienden lopen dus dat stelde niet veel voor voor hem. 

Om de reis goed af te sluiten hadden we nog een goedgevuld programma uitgewerkt in Naivasha, op 2 uur rijden van Nairobi. Al vroeg in de ochtend kwamen we met de trein aan in het station van Nairobi. Om in Naivasha te geraken, hadden we weer iets geregeld met Douglas. Hij heeft ons tijdens elke uitstap in Nairobi rond gereden. Dit keer stond hij ons weer op te wachten met zijn grote, gele wagen. Na het zorgvuldig stapelen van onze valiezen, vertrokken we aan de rit van toch wel een dikke twee en een half uur.

Vandaag gingen we voor de laatste keer naar de universiteit om te gaan zien tot hoever ze geraakt zijn. We vertrokken namelijk vandaag al terug naar Nairobi om daar nog wat toeristische uitstappen te doen vooraleer we terug naar huis gaan. Onze zonneboiler is afgeraakt, hierbij moeten er nog enkel metingen uitgevoerd worden. Deze metingen kunnen nog niet gedaan worden omdat de keuken nog niet 100% functioneel is. Van de biogasinstallatie zijn ze ook opgeschoten, zo ligt de flexibele installatie al in de put en daarbij is er ook al een wand gemetseld voor de gashouder. Nadat we alles gezien hadden, hebben we nog wat foto's gemaakt om in ons verslag te zetten.

Omdat we morgen met de trein naar Nairobi vertrekken, hadden Kjel en ik vandaag gepland om onze valiezen te maken. Dit hebben we dan maar stilletjes aan gedaan doorheen de dag.

Zaterdagvoormiddag zouden we met ons vieren naar een markt in Mombasa gaan om nog een aantal souvenirs te kopen. De markt bleek echter een groenten- en fruitmarkt te zijn. Veel souvenirs gingen we hier dus niet vinden maar wel manden. Leon, Kjel en Ik hadden onze zinnen gezet op drie rieten manden. We waren overtuigd en zoals dat hier gaat kon het afbieden beginnen. Natuurlijk begonnen ze met veel te hoge prijzen maar we hebben ze uiteindelijk voor een degelijke prijs te pakken gekregen. Zelfs op de luchthaven zouden we nog complimenten krijgen over onze mand. Het plan voor daarna was om naar een workshop te gaan genaamd 'Bombolulu'. Voor de zekerheid bekeken we de openingsuren en na een telefoontje bleek dat de souvenirwinkel niet open was. Maandag zou dit wel het geval zijn dus zouden we dan langsgaan. In de namiddag begonnen ik en Tobias al met het inpakken van onze valiezen omdat we zondag van plan waren om een korte citytrip naar Malindi te doen en maandag zou het ook nog eens druk kunnen worden.

Vandaag was een rustig dagje. Voormiddag had ik nog wat voor school gewerkt. Er moest vandaag ook nog gewinkeld worden voor een valies en voor een cadeau voor professor Saulo omdat we zijn uitgenodigd voor bij hem te gaan eten morgen. We zijn eerst te voet richting de markt genaamd lights gegaan om te kijken voor een valies. Langst de weg kwamen we al een winkeltje tegen waar we valiezen vonden. Na wat afpingelen vertrokken we met 2 nieuwe valiezen terug richting het huisje om de valiezen achter te laten voordat we verder gingen winkelen. 

Vandaag stond er een drukke dag op de planning. We gingen namelijk op bedrijfsbezoek met ons allen. Daan is thuisgebleven omdat hij zich nog niet 100% voelde. Het bedrijf is een universiteit dat zich bezighoudt met het testen van biogas door het opmeten van verschillende parameters. Hieruit kan de kwaliteit van de biogas bepaald worden. Deze universiteit is gelegen in Voi op zo'n 150km van Mombasa. Dit was ongeveer 3.5 uur rijden dus we gingen al vertrekken om 7 uur Smorgens. Toen we 's ochtends aan het wachten waren kwamen ze aangereden met een safari bus en we dachten direct of we misschien niet op safari gingen, maar helaas.

Nadat Kjel, Tobias en Ik gisteren te laat waren bij het immigratiebureau, vertrokken we deze morgen om een tweede poging te wagen om de stempel van ons visum te gaan halen. Met geen dag op overschot is dit vandaag toch gelukt. Daan zijn visum is nog lang genoeg geldig, dus hij was niet meegekomen. Dit was maar goed ook want hij voelde zich al een dag niet optimaal en maakte zelfs (lichte) koorts. Hierdoor heeft hij dan ook na overleg met Prof. Saulo beslist om naar het ziekenhuis te gaan om de reden te achterhalen.

Vandaag voelde ik mij niet helemaal honderd procent (lichte koorts en wat hoofdpijn) dus had ik besloten om het rustig aan te doen. Tobias had vandaag zijn interview in verband met zijn doctoraat dus de spanning hing in de lucht. Kjel en Leon waren naar school vertrokken om hun zonnecollector te bestuderen. Na mijn ontbijt zonderde ik mij af zodat ik niet voor afleiding zou zorgen tijdens Tobias zijn interview. Zijn gesprek was snel gedaan en al bij al goed verlopen. Even daarna kreeg ik telefoon van Leon met de stand van zaken over de werken van de biogasinstallatie. Het was geen goed nieuws wat we te horen kregen want ze waren er daar een zootje van aan het maken. Als Tobias en ik niet aanwezig zijn durft er al wel eens vaker iets fout gaan. Gelukkig was Tobias klaar om naar school te gaan en de zaken op orde te stellen. Ik was graag mee geweest maar omdat ik mij niet goed voelde was rusten een verstandigere optie. Uiteindelijk heeft Tobias de situatie op de biogassite kunnen rechtzetten en konden de werken verder. 

Vandaag ben ik weer op tijd opgestaan voor mij voor te bereiden voor mijn interview van morgen voor mijn doctoraat. De rest was naar school gegaan dus had ik het huisje voor mij alleen vandaag. Eerst had ik nog een oefen interview met Wim Deferme. Dit interview ging goed, dus dit gaf me toch een goed gevoel.  Na een hele dag blokken ben ik mijn bedje in gekropen om morgen fris te zijn voor het interview. 

Morgen hebben we een deadline voor onze masterroef, er moet namelijk al een voorlopige versie van de thesis ingediend worden met daarbij ook al een voorlopige versie van het abstract en de poster. Hier was nog wat werk aan dus hebben we ons allemaal achter de PC gezet om te werken voor school. De hele voormiddag en namiddag zijn we druk bezig geweest. Rond een uur of 4 hadden we er genoeg van en wouden we nog een gezellige avond hebben. 

Na de vorige keer geschrokken te zijn van de prijs, had ik vandaag gepland om toch nog een kostuum op maat te laten maken. Toen Daan dit hoorde, begon hij ook weer te twijfelen en is uiteindelijk overtuigd geraakt om het ook te doen. Dit kon Tobias natuurlijk niet zomaar laten passeren, dus na even bellen met zijn ouders, besliste ook hij om mee te gaan.

Voor vandaag had Tobias de touwtjes in handen genomen en een activiteit gepland. Hij wou absoluut een berg beklimmen en had dus een trip geregeld naar Mount Kasigau. Om 5u stond de wekker voor Tobias en mij zodat we om 6u30 paraat stonden voor een rit van een dikke drie uur. Het leek een lange en saaie rit te worden maar hier is altijd wel iets interessants te zien langs de weg. We hadden afgesproken met onze gids aan een lokaal supermarktje. Hier moesten nog een aantal zaken gekocht worden omdat een zekere Tobias Corthouts zijn boterhammen vergeten was. Met de gids aan boord reden we naar de voet van de berg. Daar begon onze tocht naar het eerste viewpoint. Rond 10u30 begonnen we aan onze klim en onze chauffeur volgde ons verrassend genoeg. Onderweg praatte de gids ons bij over de verschillende planten die we onderweg tegenkwamen en waarvoor ze zoal gebruikt werden. Dat was interessant maar ook het ideale moment om even op adem te komen want het ging er stevig aan toe. Na ongeveer een uur wandelen kwamen we aan onze eerste tussenstop. Tijd om even te rusten, iets kleins te eten en de eerste foto's te maken. 

Vandaag zijn we met ons vieren op tijd naar school vertrokken. Zo konden we de opstart van de werken weer begeleiden. Vandaag zijn de eerste werken voor de gashouder begonnen. Deze werken zullen uitgevoerd worden door onze goede vriend Steve, dus hier heb ik goed oog in. Rond 11 uur zijn we samen met professor Saulo naar winkels vertrokken om voor een handgemaakt kostuum te laten maken. Na wat winkels af te gaan tot we eindelijk onze smaak vonden besloten we om er nog even over na te denken. Het was ondertussen al rond de middag dus zijn we rechtstreeks door gegaan naar onze vaste restaurantjes langst de weg om iets te gaan eten. Daan en ik hebben chips masala (frietsen met een tomaatachtige saus) en een wrap met kip gegeten. Ik denk dat ik er niet moet bij vertellen dat dit enorm lekker is.

Vandaag kwam sollatek rond 8 uur naar de universiteit om de zonneboiler verder te installeren. Wij moesten dus aanwezig zijn en de wekker stond dan weer vroeg. Eenmaal aangekomen op de universiteit zijn we erin gevlogen om te hopen dat het vandaag af zou geraken. Vandaag moesten alleen de leidingen nog gelegd worden aan de koude en warme kant. Het koude water wordt met behulp van een drukpomp uit een put gepompt en naar het vat gebracht. Dit water kan dan opwarmen door de tussenvloeistof dat in de panelen stroomt en zo de warmte van de zon opvangt. Dit tussenvloeistof stroomt ook door het vat met water en daar zal deze vloeistof zijn warmte afgeven aan het water. Het warme water wordt dan met leidingen naar de keuken gebracht zodat er warm water beschikbaar is in de keuken.

Nadat we de hoofdcomponenten van de zonneboiler gisteren in ontvangst hebben genomen, konden we vandaag beginnen, samen met de techniekers van Sollatek, beginnen aan de opbouw van de installatie. Kjel en ik waren natuurlijk zeer enthousiast om eindelijk de handen uit de mouwen te kunnen steken. Dit enthousiasme was echter van korte duur want na nog geen 5 minuten had Kjel zich al in de vinger gesneden aan een scherpe rand van het frame van de installatie. Gelukkig was het niet te erg en kon het met een plakker opgelost worden.

Vandaag hebben Daan en ik weer een volle dag gepland. We hebben deze ochtend met onze vaste biker afgesproken om samen naar de kerk te gaan. Na een zalige rit op de motor bike kwamen we aan in de kerk. Blijkbaar was de mis in het Swahili waardoor we dus niet veel begrepen hebben. In het midden van de mis hebben Daan en ik ons moeten voorstellen. Op het einde van de mis begon een persoon in het Swahili in de microfoon te roepen. Het feit dat we vlak voor de speakers zaten hielp er niet veel bij. We zijn vervroegd uit de mis gegaan waarna onze biker ons naar Haller park bracht voor onze volgende activiteit.

Vandaag is de eerste mei wat namelijk toch een speciale dag is want het einde van ons avontuur komt in zicht. Als alles goed verloopt dan zullen wij terug richting België keren rond de 21ste. Omdat onze frigo terug wat leeg aan het geraken was zijn we naar de winkel gegaan. Ik en Daan stelde voor om te gaan en wij hebben dan ook een tuktuk genomen naar onze vertrouwde winkel namelijk de foodplus in Nyali. De winkels hier vallen te vergelijken met de winkels in België, er is namelijk alles te vinden wat een standaard winkel te bieden heeft. We hadden al op voorhand een lijstje gemaakt dus we wisten perfect wat we nodig hadden. Na ongeveer een 45 min waren we terug buiten en gingen we terug naar het huisje.

Vandaag hadden we, om de dag te beginnen, de wekker al iets later gezet. Het beloofde dus een rustig dagje te worden voor Kjel en ik. Tobias en Daan zijn vandaag wel naar de campus geweest om hun werken aan de biogas installatie in de gaten te houden.

Donderdag was de dag van de week waarop we van thuis uit zouden werken. We kunnen dan een aantal lessen vanuit ons verblijf live mee volgen. Kjel en Leon zouden wel naar school moeten gaan. Sollatek, het bedrijf dat hun zonneboiler zou plaatsen, zou vandaag langskomen om hieraan te beginnen. Maar tevergeefs. Het geld was nog niet overgemaakt waardoor ze pas maandag zouden langskomen. De rest van de dag spendeerden ze op de universiteit. Tobias en ik volgden de lessen vanuit ons verblijf. 

Vandaag ben ik zoals gewoonlijk op tijd opgestaan om rond half 9 op de universiteit te zijn. Vandaag ben ik weer te voet naar de TUM gegaan. Eenmaal aangekomen konden Daan en ik de werken weer begeleiden. Zo zijn we regelmatig gaan kijken op de site en deden we tussendoor schoolwerk. Vandaag zijn de grove werken van de vergister afgerond. De afwerking: bepleistering en dergelijke moet echter wel nog gebeuren. Na weer een dag op TUM zijn we aangekomen in ons huisje waarna ik na het avond eten weer ben gaan trainen in de fitnessen. Vermoeid kroop ik dan ook mijn bed in.

Normaal ging vandaag sollatek beginnen aan de werken, we wouden dan ook eens gaan kijken en zijn dan ook naar de unief gegaan. Toen vertelde sollatek dat de betaling nog niet in orde was (weeral). We moesten dus nog wachten op deze betaling vooraleer ze konden beginnen aan de werken. Na nog een namiddag gewerkt te hebben voor school zijn we dan terug naar het huisje gegaan.

Omdat we gisteren gepland hadden om naar het redelijk laat te maken, hadden we besloten om nog een nacht te blijven tot vandaag.

De dag begon net als de andere dagen weer vroeg. Met kleine oogjes vertrokken we naar de Tiki Bar waar we hadden afgesproken met Ward en Wienert. De eerste activiteit die op de planning stond was een kajaktocht samen met snorkelen. Na het omkleden vertrokken we met de kajak richting de zandbank. Daar aangekomen trokken we onze zwemvliezen aan en waren we klaar om aan het snorkelen te beginnen. Dolfijnen hebben we deze keer niet gezien maar het was opnieuw leuk om te doen. Op een bepaald moment waren we zelfs omringd door een hele school vissen, heel indrukwekkend. Kjel en Tobias waren wel aan het klagen dat ze gebeten werden door de vissen. Naar mijn mening was het gewoon een geval van acute aanstelleritis. Na nog wat snorkelen en een schelpenzoektocht keerden we terug naar onze boten en roeiden we terug naar het strand. 

Vandaag stond ik weer met veel enthousiasme opgestaan met de hoop om weer een enorme fijne dag te beleven. Het zal moeilijk worden om gisteren te overtreffen. Als ontbijt heb ik vlug een boterham met confituur gegeten en dan kon ik er weer tegen aan. Vandaag staat een bootsafari op de planning, waarbij we gaan snorkelen en met eten inbegrepen. We hadden afgesproken bij het schooltje rainbow 4 kids. Hier zijn we te voet naartoe gewandeld. Enkele minuten later kwamen Ward en Wienert aangereden samen met de chauffeur. Onze trip kon zo beginnen! 

In de ochtend werden we opgewacht door de chauffeur die ons ging begeleiden doorheen de dag. Maar we hadden nog niet ontbeten dus zijn we even gestopt om een lokaal gerechtje te eten namelijk mandazi's. Dit valt een beetje te vergelijken met een smoutenbollen-deeg en een croissant met wat smaak van citroen. Dit viel wel mee maar was ook niet zo schitterend. Daarna zijn we verder gereden naar het nationaal park van Shimba Hills. Dit was ongeveer een uurtje rijden, tijdens het rijden begon het opeens ook te regenen. Het regenseizoen zou dan ook begonnen zijn.

Vandaag zijn we een dagje thuis gebleven omdat er een aantal lessen vanuit België op de planning stonden. Deze lessen hebben we dan ook gewoon thuis voorbereid en gevolgd.

Vandaag hadden we afgesproken met Elizabeth, de bazin van het complex waar we verblijven, voor een korte rondleiding en een bezoekje aan de belangrijkste winkels in Mombasa. Het was de bedoeling om met tweeën mee te gaan met Elizabeth. Tobias en Leon zouden zouden naar de universiteit gaan en Kjel en ik bleven in ons verblijf zodat we namiddag paraat stonden voor de onze trip met Elizabeth. Voormiddag hadden we onze handen vol met schoolwerk. Tegen de middag aten we iets kleins en om half drie was het dan tijd om te vertrekken. Elizabeth pikte ons op op de parking en we waren vertrokken. Een oudere dame achter het stuur van zo'n grote Land Rover in de drukke straten van Mombasa was wel even wennen, maar ze had natuurlijk al jaren ervaring. Ze doet dit jaarlijks met de geneeskunde studenten tijdens de eerste dagen van hun verblijf. Wij waren ondertussen al twee maanden in Mombasa en wisten al het een en ander liggen. Toch waren er heel wat plaatsen waar we nog niet van afwisten. Aan Ratna Square, waar we al eens een broodje hebben gegeten bij Close The Gap (een initiatief van twee Belgische broers), was onze eerste stop. We waren hier al eens geweest maar op dezelfde locatie waren ook een degelijke vis-, vlees- en kaaswinkel gelegen. Vis en vlees hadden we nog genoeg maar omdat in de supermarkt de kaas redelijk duur was en we dus nog geen enkele keer kaas hadden gekocht, namen we van hier een blokje Gouda kaas mee. 

Vandaag zijn Daan en ik weer om 7:00 opgestaan om op tijd op de constructie site te zijn. Na een ontbijt konden we weer aan onze dagelijkse wandeling beginnen. Tijdens deze wandeling passeerde we weer de brug met een prachtig uitzicht over de creek van Mombasa. Eenmaal aangekomen op de unief konden we de start van de werken controleren en begeleiden. Waarna we voor school konden beginnen. Rond de middag werden we uitgenodigd om een chocomelk of thee te komen drinken bij professor Saulo en een snack.  Dit eten was op overschot van een vergadering die last minute werd afgezegd. De snack bestond uit een maïs kolf, een samossa en een soort koekje. Na een dag voor school werken en regelmatig langs de constructie site te bezoeken vertrokken we weer (te voet) naar huis. 'S avonds heeft Kjel gevulde paprika gemaakt. Na een lekkere maaltijd en sporten was het tijd om te gaan slapen.

Vandaag gingen we weer te voet naar de universiteit. Toen we op de brug waren kwam er opeens een matatu aangereden en botste hij tegen een houten kar met fruit. Deze houten karren gebruiken ze hier voor verscheidende dingen te vervoeren, deze duwen ze te voet vooruit maar daarbij lopen ze dus ook op straat met de kar. Na de aanrijding viel er een deel fruit van de kar, de matatu die was doorgereden. Iedereen was direct de man aan het helpen voor zijn fruit bijeen te rapen. Een houten handvat van de kar was ook gebroken door de aanrijding. De man was kwaad en ik vond het wel erg voor hem want zijn kar werkte niet meer.

Vandaag hadden we weer niks gepland buiten werken voor school. Omdat we vorig weekend al een uitstap gedaan hadden, en volgend weekend weer een uitstap gepland hebben, zijn we er allemaal mee akkoord gegaan om vandaag gewoon rustig voor school te werken vanuit ons huisje.

Vandaag was een van de saaiere zaterdagen van ons verblijf hier in Kenia (de avond niet meegerekend). Tobias en Ik hadden voorgenomen om tegen het einde van de paasvakantie een aantal projecten afgewerkt te hebben. Zaterdag zijn we dan ook een hele tijd bezig geweest met ons werk voor school. Niets interessants dus. Voormiddag hebben we ook een tijdje zonder internet gezeten wat niet echt bevorderend was voor ons werk.

Deze morgen zijn Daan en ik om 8 uur opgestaan om op tijd te kunnen beginnen op de universiteit. Als ontbijt heb geroosterde boterham met choco gegeten, eenvoudig maar lekker. Na ons klaar te maken zijn we te voet naar de universiteit vertrokken. De wandeling is ongeveer 2 km. We wandelen onder andere over de nyali brug. Hier hebben we een mooi uitzicht over de creek van Mombasa. Na een gezonde ochtend wandeling kwamen we aan op de universiteit. Na professor Saulo kort gedag te zeggen zijn we naar ons nieuw bureautje gegaan vlak bij de constructiesite.

Na een stevig ontbijt konden we onze ochtendwandeling naar de universiteit in gang zetten. Dit is ongeveer een 2.3 km, dus na een half uurtje stappen waren we gearriveerd op de campus. In de voormiddag kwam het bedrijf van de zonneboiler de LPO ophalen. Dit is de 'local purchase order' en dit wilt zeggen dat de universiteit toestemming geeft aan hun dat ze kunnen beginnen aan de werken. Dit was dan ook goed nieuws dat de werken eindelijk op gang komen. Normaal zouden ze dan volgende week maandag of dinsdag beginnen. Na het ophalen van deze LPO moesten wij niet meer op de campus aanwezig zijn en zijn we terug gewandeld naar ons huisje.

Sinds de verhuis moeten we elke dag een half uurtje wandelen naar de campus. Hier begonnen we dan ook weer met volle moed aan. Vandaag werden er normaal materialen geleverd voor de bouw van de biogas installatie en zou er iemand van Sollatek komen om het verdere verloop van de bouw van de zonneboiler te bespreken. Dit is vandaag helaas allebei niet gebeurd. Na wat telefoontjes werd ons beloofd dat ze beide morgen zouden komen.

De dag begon ik 's morgens om 8u met een tas chocomelk, een boterham met choco en een malariapil. Om op de hoogte te blijven van het nieuws in binnen- (België) en buitenland had ik het VRT journaal opgezet op de televisie. Via BVN kunnen we dat hier ontvangen. Na het ontbijt gingen Tobias en ik achter onze computer zitten. Een halfuurtje later begonnen we met ons werk voor school. hier konden we dan (met de nodige pauze) onze tijd tot de middag mee vullen. 's Middags aten Kjel, Leon en ik een boterham met charcuterie, Tobias een eitje. Veel keuze was er niet want de verantwoordelijke voor de charcuterie (maandag tijdens het winkelen) (= Kjel en Leon) hadden maar een soort meegenomen. Maar mij hoor je niet klagen. Na de middag gingen we nog even verder met ons werk.

Vandaag zijn Daan en ik rond 8 uur opgestaan. Na een getoaste boterham met smeerkaas en een warme chocomelk besloten we om te gaan sporten in de gym. Daan heeft gefietst en geroeid en ik heb 5km gelopen op de loopband. Al moet ik toegeven dat het moeilijker ging dan gehoopt. Na zweten en afzien konden we het zwembad induiken. Een luxe die we eerst niet hadden. Kjel was ook gaan zwemmen. Zo genoten we met ons drieën van het verfrissende zwembad en de Keniaanse zon. Na nog een half uur dobberen in het water zijn we terug naar het huisje gegaan. 

In de ochtend wou Tobias zich gaan douchen maar opeens kwam er geen water meer uit de kraan. Na het bezoekje van de technicus bleek dat de waterpomp defect was geraakt en we moesten wachten tot in de namiddag totdat deze gemaakt werd. Normaal gingen we morgen verhuizen naar het nieuwe huisje, we hebben dan maar besloten om vandaag al te verhuizen. Dit was echter makkelijk gezegd dan gedaan want we verschoten hoeveel rommel er overal lag. Onder een muziekje zijn we aan het harde werk begonnen. Na een goeie twee uur hadden we dan alles ingepakt en waren we klaar voor de verhuis.

Om het weekend goed te beginnen, hadden we voor vandaag een uitstap gepland naar het waterpretpark ‘Wild Waters’. Hier waren we al een aantal keer voorbijgereden op weg naar de winkel en steeds sprongen de waterglijbanen in het oog.

Maandag verhuizen we naar het nieuwe huisje en loopt mijn eerste (voor de jongens hun tweede) maand hier af. En dus was het de bedoeling om vandaag de huur te betalen. Omdat we niet voldoende geld hadden zijn ik en Leon met de tuktuk geld gaan afhalen. Aan de geldautomaat was het vrij druk maar lang moesten we niet wachten. Ik haalde eerst een bedrag af, daarna Leon. Maar toen Leon zijn bedrag had ingegeven gebeurde er niet veel. Het geld was op. We hadden voldoende voor de huur en wat reserve, dus gingen we met de tuktuk terug richting de universiteit. Daar aangekomen vertrokken we naar het bureautje waar Tobias al aan het werk was. We gingen verder met ons werk voor school. Tegen de avond keerde we terug naar ons verblijf. 

Vandaag hebben we niet zo veel gedaan. Zoals de meeste weekdagen zijn Daan en ik naar de werken gaan kijken om te zien het de werken gevorderd zijn. Gisteren zijn een deel van de bakstenen voor de vergister gemaakt. We hadden als opdracht gekregen om de stenen water te geven. Met 3 emmers water hebben we hier dan ook werk van gemaakt. Door de dag hebben we allemaal voor school gewerkt om wat bij te benen met de projecten. Verder is er door de dag niet zo veel gebeurd. Om de dag af te sluiten zijn Daan, Leon en ik gaan fitnessen met Steve. Na hard afzien ben ik me gaan opfrissen waarna ik vermoeid mijn bedje in kroop.

Na de onvergetelijke momenten die we afgelopen week beleefd hebben, liepen we een beetje achter op ons schoolwerk. Om ervoor te zorgen dat de schade wat beperkt bleef hebben we vandaag een dagje gewerkt op het bureautje. Tobias en Daan zijn rond de middag nog eens gaan kijken naar de werken en deze schieten dan ook echt op. Ondertussen is de septische put al bijna verwijderd en zijn ze begonnen met het maken van de bakstenen. Blijkbaar maken ze hier de bakstenen zelf met een mix van cement, zand en water. Met behulp van een mal komen de bakstenen dan tot hun finale vorm. Natuurlijk kon Daan het niet laten om zelf eens de handen uit de mouwen te steken. 

Door de uitstap van vorig weekend hebben we wat tijd verloren om voor school te werken. Hierdoor hebben we vandaag de hele dag voor school gewerkt.

Na een vermoeiend maar onvergetelijk weekend hadden we besloten om maandag uit te slapen. Aangezien we niet meer voldoende eten hadden gingen Tobias en ik naar de grote winkel in Nyali, op zo'n 20 min rijden van de universiteit. Wanneer we de universiteit verlieten deed Tobias teken op de eerste beste tuktuk chauffeur. Niet zijn slimste zet want ik zag al van ver dat dat ding zijn beste jaren gehad had. die 20 min werden al snel een dik half uur. Maar goed, we waren er geraakt. Voor we aan het winkelen begonnen gingen we eerst geld afhalen omdat we tegen het einde van de week de huur moeten betalen. volgende week verhuizen we namelijk naar het nieuwe verblijf. Daarna kon het echte werk beginnen. We hadden een boodschappenlijstje opgesteld waar we wel even zoet mee waren. Brood, beleg, drank, … de dagdagelijkse benodigdheden dus. Uitgezonderd de chips en appelcider. Die waren voorzien voor ons wekelijks molmomentje. Na het winkelen keerden we terug naar de universiteit. Intussen was het al middag en aten we een boterham in ons huisje. Na de middag gingen we aan de slag voor onze masterproef. Tegen de avond moest er een eerste versie van de bronnenstudie worden ingediend. Hier waren we nog de hele namiddag mee bezig. Tegen de avond had Kjel iets te eten klaar gemaakt. Vis en rijst met groentjes eronder. Het was weer lekker! Rond 21u was het dan tijd voor ons molmomentje. Met de chips en de appelciders trokken we richting het bureautje. Daar maakten we er nog een gezellige avond van. 

Vandaag zijn we weer om half 6 opgestaan zodat we om 6:30 aan onze safari kunnen beginnen. Om 6 uur stonden we klaar aan het buffet. Gisteren hadden we 6:30 niet gehaald dus hadden we vandaag ons ontbijt beperkt tot boterhammen met spek om tijd te besparen. En het loonde, want om 6:15 stonden we al klaar om op safari te vertrekken.  Vandaag was onze laatste safarit van ons driedaags avontuur in Tsavo East. We hoopte er dan ook alles uit te halen en once in a lifetime momenten mee te maken. Spoiler: dit is meer dan 1 keer gelukt!