Vroeg uit de veren
Voor vandaag had Tobias de touwtjes in handen genomen en een activiteit gepland. Hij wou absoluut een berg beklimmen en had dus een trip geregeld naar Mount Kasigau. Om 5u stond de wekker voor Tobias en mij zodat we om 6u30 paraat stonden voor een rit van een dikke drie uur. Het leek een lange en saaie rit te worden maar hier is altijd wel iets interessants te zien langs de weg. We hadden afgesproken met onze gids aan een lokaal supermarktje. Hier moesten nog een aantal zaken gekocht worden omdat een zekere Tobias Corthouts zijn boterhammen vergeten was. Met de gids aan boord reden we naar de voet van de berg. Daar begon onze tocht naar het eerste viewpoint. Rond 10u30 begonnen we aan onze klim en onze chauffeur volgde ons verrassend genoeg. Onderweg praatte de gids ons bij over de verschillende planten die we onderweg tegenkwamen en waarvoor ze zoal gebruikt werden. Dat was interessant maar ook het ideale moment om even op adem te komen want het ging er stevig aan toe. Na ongeveer een uur wandelen kwamen we aan onze eerste tussenstop. Tijd om even te rusten, iets kleins te eten en de eerste foto's te maken.
Even later zetten we onze toch verder. Na een aantal steile passages arriveerden we aan het eerste viewpoint. Om er te geraken moesten we eerst nog door de dichte begroeiing naar beneden. Eenmaal beneden kwamen op een rots die schuin afhelde. Achteraf bekeken niet de ideale plek om met vieren te vertoeven en foto's te maken. We begaven ons terug naar boven waar de gids en de chauffeur even een pauze namen. Voor Tobias het ideale moment om zijn drone boven te halen.
Nadat Tobias zijn drone had opgeborgen gingen we in een ruk door naar het ultieme uitkijkpunt. Opnieuw passeerden we een aantal stevige stukken tijdens onze tocht die deze keer door het het regenwoud ging, maar we waren bijna aan onze eindbestemming. Onderweg kwamen we ook nog een natuurlijke schommel tegen. Onze gids ging ons voor en wij volgden. Dat schommelen waren we nog niet verleerd. Na een hele tijd wandelen door de dichte begroeiing verlieten we het bos en stonden plots bovenop de berg. Het was adembenemend. We gingen nog een stukje verder om dat ene perfecte zicht te krijgen. Daarna was het tijd om onze boterhammen op te eten. Onze chauffeur had geen eten of drinken bij en moest ook niets hebben. Nu bleek dat de man mee deed aan de ramadan. Hij heeft dus de hele berg op en af gewandeld zonder iets te eten of te drinken. Chapeau! De weg terug naar beneden ging iets vlotter alhoewel het soms gepaard ging met een aantal uitschuivers. Rond 16u kwamen we aan het einde van onze tocht. We hadden er zo'n 12 km opzitten en waren net geen kilometer omhoog (en omlaag) gegaan.
Reactie plaatsen
Reacties