Vrijdag 19 maart door de ogen van Tobias

Deze blog gaat wat anders zijn dan gewoonlijk. Ik heb deze week een stage gedaan samen met Daan in Pwani University. Tijdens deze stage stond er van woensdag tot en met vrijdag iets praktisch op het programma waarbij wij onze handen uit de mouwen moesten steken en ons eens serieus vuil konden maken. Ik ga iets kleins vertellen uit mijn ervaring van de stage van woensdag tot en met vrijdag, de dagen dat we praktisch aan het werk konden.

Woensdag

Voormiddag stond er voedsel collectie op het schema, dat kan toch niet zo zwaar zijn dachten we. Met deze gedachten gingen we echter ferm in de fout. Ik kwam er snel achter dat ik een nieuw voertuig mocht leren besturen, een kar om te trekken. Niet altijd even gemakkelijk in het begin, maar gelukkig waren de emmers nog leeg. Na een eind wandelen met de kar kwamen we aan onze locatie aan om voedsel afval te verzamelen, een straat gelegen in de universiteit waar personeel van de universiteit woont. De mensen hadden een emmer buiten staan waar het afval inzat, deze emmers leegden we dan in de emmers op de kar, met een onprettige geur tot gevolg, ondanks het gezweet van de zon en het werk lag de stank gelukkig dus niet aan mij. Op de emmers van de mensen stond duidelijk dat er alleen organisch materiaal in mocht, maar blijkbaar waren sommige mensen te koppig om de eenvoudige instructie op te volgen, waardoor met de hand het plastiek, papier en ander niet organisch afval verwijderd moest worden. Het juist sorteren zou maar een kleine moeite zijn voor de mensen, terwijl het niet organisch afval zoeken en eruit halen een heel karwij was voor ons. Naarmate we meer voedsel afval verzamelden werd de kar maar zwaarder en zwaarder, waardoor we uiteindelijk 2 man nodig hadden om de kar vooruit te duwen. Ja, deze taak hadden we toch fel onderschat!

Eenmaal terug aangekomen aan de biogas site kon de volgende taak beginnen. De volgende taak was het voeden van de biogas installaties. De emmers van ongeveer 100 kg moesten opgehoffen worden op een verhoogje, waarna ze nog eens opgehoffen moesten worden om leeg te kappen in het inlaat reservoir. Dit lukte Daan en mij maar nipt. Daarna moest er water aan het voedselafval toegevoegd worden, terwijl er in het water-afval mengsel geroerd werd. De geur was niet altijd even aangenaam, maar dat hoort erbij. 

Op onze eerste echte werkdag hadden we toch weer heel wat geleerd. Na het lunch buffet gingen we terug naar het hotel om af te koelen in het zwembad en om later in de avond te genieten van het buffet.

Donderdag

Vandaag stond er voormiddag onderhoud op het programma, we wisten niet goed wat we konden verwachten. Toen we aankwamen bleek er een klein probleem te zijn met de vergister, de buis stak te ver in de vergister. Dit moest op één of andere manier opgelost worden. Een simpele oplossing was meer dan geschikt: de buis inkorten. Maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Na wat zagen met enkel een zaagblad en na wat puzzelen was de buis op de juiste lengte. Nu moest er nog een uiteinde van de buis opgewarmd worden om over het ander uiteinde te schuiven. Bij ons kan dat gewoon met een kleine gasbrander, hier maken ze er een vuurtje voor. Dit is minder praktisch maar werkt minstens even goed! Zo was onze eerste taak dus afgerond. 

Vervolgens moest de vergister gevoed worden met voedselafval dat voornamelijk bestond uit groenafval. Hierdoor moest het groenafval eerst door de shredder worden geduwd. Ook dit was weer makkelijker gezegd dan gedaan. In het begin had ik wat bang voor mijn kostbare vinger, maar al snel had ik de juiste manier en zelfvertrouwen gevonden en ging het shredden heel wat vlotter.

Als laatste taak voor vandaag moesten de vergisters en buizen gewassen worden om de installaties proper te houden. Als spons werd er gebruik gemaakt van de mouche van het zitvlak van een oude kapotte stoel, zo kende de stoel een mooi nieuw leven. Het poetsen van de vergister was niet het fijnste karweitje, maar ook niet alles moet fijn zijn. Toen ook deze taak afgerond was, kwam ik er achter dat mijn schoenen aandoen in plaats van de botten niet mijn meest doordachte idee was. Daarbovenop had ik geen reserve schoenen bij. Ik heb dan maar mijn schoenen afgewassen met water en mijn schoenen en kousen nat aangedaan voor de rest van de dag in Pwani University. 

Om de dag af te sluiten hebben Daan en ik 's avonds genoten van de prachtige sterrenhemel op de ligzetels langs het zwembad. Het deed deugd om te genieten van de stilte en de frisse wind.  

Vrijdag

Vandaag stond de vermoeiendste dag op het programma. Voormiddag gingen we lekkere verse koeien vlaaien verzamelen om deze daarna aan de vergister te voeden en namiddag gingen we de planten water geven en bemesten. Het was een heel eind wandelen met de kar in de volle zon vooraleer we aankwamen op de weide. Op de weide was geen enkel groen grassprietje te zien. Maar nog erger, er was geen schaduw te zien. Met de schup konden we aan de slag om verse sappige vlaaien te zoeken en in de kar te scheppen. We wisselde af met vlaaien scheppen en de kar voorruit duwen. Na ongeveer een uur scheppen was de kar halfvol en waren we beide nat van het zweet. Na wat uit rusten in een klein plekje schaduw konden we de zware kar naar de biogas site duwen. Ook dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral de kar de kleine berg van de biogas site opduwen was een heel karwij. 

Als volgende karwij kon Daan de verse vlaai in emmers scheppen om deze in de inlaat te gooien. In de inlaat moest er water aan de verse vlaai toegevoegd worden terwijl ik deze moest mengen. Dit ging niet zonder mijn handen vuil te maken. Het mengen was zwaarden en vermoeiender dan gedacht. Eenmaal dit er op zat konden we aan het middag buffet beginnen

Om 15 uur gingen we weer aan de slag. Deze keer was het werk minder zwaar. We zijn begonnen met plantjes water te geven waarna we mest hebben klaargemaakt van het digestaat (het uitlaat product van de vergister). Met deze meststoffen hebben we dan voornamelijk spinazie bemest. Zo zat het laatste karwijtje erop. Ik heb dan nog aantal foto's en video's gemaakt met mijn drone van de biogas facility van de universiteit. Hierna hebben we jammer genoeg afscheid moeten nemen van het geweldige biogas team. Na een frisse duik in het zwembad en wat acrobatische stunten in het zwembad en een lekker avondmaal zat de dag er weer op.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.