Maandag 22 februari door de ogen van Kjel

Close the gap

In de ochtend zijn we voorgesteld aan de ere consul van België. Deze persoon leeft en woont hier al sinds 2014 in Mombasa. Na een korte kennismaking heeft hij ons meegenomen om samen naar een bedrijfje te gaan, genaamd Close the gap. Dit bedrijf wordt uitgebaat door Belgen, en focust zich op het refurbishen van computers. Deze computers zijn vooral pc’s die ze in België niet meer gebruiken en dan laten overkomen naar Kenia om hier verder te verkopen en te gebruiken. Dit doen ze nu al een aantal jaren en inmiddels is het uitgegroeid naar een groter bedrijf. Op het bedrijf is er sinds vorige maand een cafeetje aanwezig waar er typische Belgisch eten verkocht wordt, zoals chocoladebroodjes, donuts en eclairs. We konden het dan ook niet laten om toch nog wat Belgische cultuur te eten in het verre Afrika.

Het interieur van het cafeetje was ook zeer mooi, het gaf ons dan ook een combinatie van de Belgische en de Afrikaanse sfeer. 

Winkelen met de ere consul

Na de rondleiding stelde hij voor om samen met hem te gaan winkelen. Wij hadden zelf ook nog wat boodschappen nodig dus we zijn met hem meegegaan. we voelden ons een beetje vereerd omdat we niet alle dagen kunnen zeggen dat we zijn gaan winkelen met de ere consul. Na het vorige winkelavontuur dat wel wat uren heeft geduurd ging het nu verassend beter. We hadden dan ook al op voorhand een boodschappenlijstje gemaakt. Op deze manier zijn waren we binnen een halfuurtje al terug buiten de winkel. 

 

Rijden door het rood

Toen we terug naar het huisje wouden rijden, was het weer een hectisch verkeer door het spitsuur. Op een bepaald moment kwamen we bij een kruispunt waardat er normaal rode lichten gelden, maar in de spitsuren worden deze lichten uitgezet en worden politieagenten ingeschakeld. Onze consul reed maar door omdat hij dacht dat hij mocht doorrijden door de aanduiding van de politie, maar het was in feite een rood licht dat op dat moment gelde. De politie heeft hem dan aan de kant gezet en ze zeiden al direct dat we naar het politiebureau moesten gaan. Persoonlijk had ik al wat stress, maar ere consul Dierick bleef uiterst kalm en liet zijn kaartje zien dat hij een diplomatisch persoon is. Hierop reageerden de politie heel verbaasd en plotseling moesten we niet meer naar het politiebureau en konden we zonder problemen doorrijden. 

 Samengevat was dit een zeer interessante dag en hebben we veel nieuwe personen ontmoet. Het was dan ook zeer fijn om nog eens andere Belgen te ontmoeten. 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb