Bedrijfsbezoek 1: Sollatek
Vandaag stonden 3 bedrijfsbezoeken op de planning om zowel solar heaters als enkele biogasinstallaties in werking te zien. Vandaag beloofde dan ook een zeer leerrijke dag te worden. De dagen dat we een uitstap maken zijn de drukste maar ook de fijnste! Met Maitha als chauffeur, professor Saulo, nog 2 studenten van TUM, Kjel en Leon vertrokken we naar het eerste bedrijf: Sollatek. Dit bedrijfsbezoek was vooral voor Kjel en Leon omdat we hier een solar heater gingen bezoeken. Kjel en Leon hadden een vlakke plaat zonnencollector ontworpen en waren opzoek naar gelijkaardig model om aan te kopen. Bij het eerste bedrijf hadden ze direct al beet, want er stond een vlakke plaat zonnecollector, ongeveer zoals ze ontworpen hadden. Het eerste bedrijfsbezoek was dan ook een succes.
Bedrijfsbezoek 2: Energy Center
Het tweede bezoek was aan Energy Center, dit is soort van bedrijf dat hernieuwbare technologieën tentoonstelt. Het bedrijf had een zeer groot pand, met enkele gebouwen zoals een bureau en een kleine werkplaats voor het maken van kleine kookvuren voor op hout of steenkool te koken. Als eerste hebben we een batterij opstelling bezocht voor zonnepanelen, waarna we naar een zonnecollector gingen kijken. Alweer waren Kjel en Leon heel opgelucht en blij omdat er hetzelfde model stond als ze ontworpen hadden, maar dan nog van betere bouwkwaliteit dan degene van het vorige bedrijf. Wij kregen ook uitgebreid uitleg van de eigenaar van het bedrijf. Daarna gingen we een biogasinstallatie bezoeken en kregen we ook hier weer uitleg over, dit was voor mij zeer interessant om te zien. Na het bezoeken van enkele kleine werkplaatsen zat het tweede bedrijfsbezoek er op.
Bedrijfsbezoek 3: Pwani University
Met een grommende maag vertrokken we rond 13 uur naar het laatste bedrijfsbezoek van de dag, naar Pwani University in Kilifi. Dit was een autorit van bijna een uur, maar met de mooie Afrikaanse natuur naast de wegen lijken de autoritten nooit lang te duren. Eenmaal aangekomen werden we met open armen ontvangen door een professor genaamd Thomas Rewe, een enorm vriendelijke, aangename man met enorm veel kennis over Biogasinstallaties en alles wat erbij komt kijken. We werden direct naar de keuken geleid waar we uit een heel buffet mochten kiezen. In Kenia nemen ze allemaal een bomvol bord en ik kon natuurlijk niet onder doen. Ik heb dan ook heerlijk en veel gegeten. Aan tafel vertelde ik aan Thomas over mijn project en over de aanpassingen waarmee ik momenteel bezig ben, namelijk een hybride installaties om een hoge efficiëntie te bekomen om 70% van het gas dat verloren gaat op te vangen. Naar mijn verbazing was Thomas hier ook mee bezig, op internet is hier bijna niks van terug te vinden, we waren dan ook beide enorm enthousiast dat we niet de enige waren die er mee bezig zijn. Zo was er meteen een klik en hebben we veel ideeën uitgewissel aan tafel en veel gelachen.
Na het eten brachten we een bezoek aan de biogasafdeling, hier stonden verschillende biogas installaties, zowel flexibele als hybride installaties en ook een kleine voedselbereidingen afdeling waar het voedsel werd klaargemaakt om te voeden aan de vergisters. Na wat uitleg bezochten we de flexibele installatie en kregen we hier uitgebreid uitleg over. Daarna zijn we naar een soort serre gegaan, maar in plaats van glas was er een net, hier werd voedsel gekweekt en met het digestaat van de vergister als meststof. Op het einde van de uitleg zei thomas dat het hier vol grote spinnen zat, ik keek boven mij en jawel, recht boven mij een spin zo groot als mijn handpalm. Ik wist dan ook meten waarom Kjel en Leon buiten bleven staan. Na het bezoek aan de serre zij we de fixed-dome installatie gaan bekijken, Thomas had hier zelf al aanpassingen aan gedaan om het eerder vernoemde gasverlies te beperken. Als volgende halte stond de keuken op het programma, hier werd al voor een groot deel met biogas op gekookt. Het bezichtigen van al de installaties vond ik enorm interessant en leerrijk, ook de conversaties met Thomas hebben me enorm veel kennis bijgebracht en ook het gevoel dat mijn masterproef veel kan betekenen voor toekomstige biogasinstallaties.
Toen we terug naar de ingang aan het wandelen waren heb ik nog wat gepraat met Thomas, waarbij hij zijn interesse liet merken in het gene waar ik mee bezig ben, hij heeft zelfs verschillende keren voorgesteld om met hem samen te werken en hij heeft zelfs gevraagd of ik bij hem wou doctoreren rond biogas. Maar 4 jaar of langer doctoreren in Kenia, zo lang kan ik iedereen thuis natuurlijk niet missen. Uiteindelijk hebben we het dan ook over een soort korte stage gehad, waarbij Daan en ik voor een paar dagen naar Pwani university kunnen gaan, om daar een paar dagen in de praktijk mee te draaien bij het onderhouden van de biogasinstallatie en ook ter plaatsen verder te werken aan onze masterproef en ook veel kunnen bijleren van Thomas. Zowel ik als professor Saulo zagen dit zitten, ik hoop dat deze stage kan door gaan, we zullen zien wat de toekomst brengt. Na een afscheidsfoto met iedereen die ter plaatse was bij de rondleiding zat het laatste bedrijfsbezoek er op.
Zwemmen in de zee
Tijdens de terugrit naar huis stelde professor Saulo voor om nog even te stoppen bij het strand in Kilifi, hier zeiden we uiteraard geen nee tegen. Maar jammer genoeg kwam dit strandbezoek onverwacht en had ik geen zwemgerief bij, maar gelukkig stond er een hutje waar ik zwemshorten kon huren, ook hier zei ik dan geen nee tegen. Jammer genoeg kwamen Kjel en Leon niet mee het water in, maar Maitha wist ik wel te overtuigen om te gaan zwemmen. Met veel enthousiasme liep ik dan ook de zee in, na een 30 tal minuten zwemmen en wat foto’s maken was het tijd om me om te kleden. Makkelijker gezegd dan gedaan zonder handdoek en droge onderbroek, er zat dan ook niks anders op dan nat mijn kleren in te kruipen en met natte voeten mijn schoenen aan te doen.
Dat concludeert weer een zeer leerrijke maar ook vooral een zeer fijne dag.
Reactie plaatsen
Reacties